Wiele mniejszych i większych miast, a czasem nawet ich zaułków określa się mianem „małej Wenecji”, ale zwykle z oryginałem mają niewiele wspólnego. Tymczasem tuż obok Serenissimy, także na Lagunie, leży jej mniejsza wersja, bardzo podobna, dająca ten sam klimat. Chioggia, o której mowa, to strzał w 10! Mała kopia Wenecji to idealny punkt na kilkugodzinną przerwę w czasie dłuższej podróży przez Włochy, ale także idealna baza wypadowa do poznania większej siostry (kursują tam tzw. tramwaje wodne), a także okolicy na lądzie. Plusem tego rozwiązania jest też możliwość wjechania do miasta samochodem, co w Wenecji nie jest możliwe.
Chioggia – miasto na Lagunie
Chioggia leży na małej wyspie przy południowym wejściu do Laguny, około 25 kilometrów w linii prostej na południe od Wenecji. Obok samej Wenecji, a także Murano i Burano stanowi wyjątkowy zespół miejscowości. Najstarsze dokumenty wspominają o niej dopiero w VI wieku, więc zapewne nie ma korzeni starożytnych. Jest to dość zrozumiałe biorąc pod uwagę historię tego fragmentu włoskiego wybrzeża, na którym osadnicy pojawili się dopiero wraz z atakami barbarzyńców. Na arenie dziejów swoją znaczącą rolę odegrała kilka wieków później, pod koniec XIV wieku.
Chioggia jako miejsce decydującej bitwy
To właśnie u jej brzegu rozegrała się jedna z bardziej znaczących bitew tej części Europy, a do pojedynku stanęły dwie morskie potęgi: Republika Wenecji i Republika Genui od dawna zaciekle ze sobą walczące o prymat w regionie. Do starcia doszło w 1380 roku, jako finalny akt trwającej od kilku lat tzw. czwartej wojny genueńskiej.
Początkowo szala zwycięstwa przechylała się na korzyść Genueńczyków. Właściwie mogli być pewni,że zdołają pokonać Serenissimę. Stało się jednak zupełnie inaczej. Determinacja, spryt, szybkość, stabilność polityczna oraz propaństwowe myślenie obywateli spowodowało, że nagle oblegający stali się obleganymi. Innymi słowy, tuż przed zwycięstwem, Genua sromotnie przegrała, Wenecja wygrała znacznie więcej niż tylko jedną bitwę, a Chioggia przeszła do historii.
Chioggia pod wpływem Wenecji
Chioggia od tego momentu była niemal całkowicie podporządkowana Wenecji, która przez ponad tysiąc trzysta lat (od założenia w 421 do upadku 1797 roku) była niepodległym państwem, o potężnym oddziaływaniu i ogromnym impakcie kulturowym odczuwalnym w całym basenie Morza Śródziemnego.
To oczywiście przełożyło się na wygląd wielu miejsc, w tym na charakter zabudowy Chioggii. Dlatego tak łatwo tu o namiastkę weneckiego ducha. Miasto ma bardzo regularny plan (to akurat ją odróżnia od Wenecji) przypominający nieco drabinę. Przez sam środek biegną równolegle dwa ciągi komunikacyjne: jeden pieszy, który prawdopodobnie kiedyś był kanałem, a drugi wodny.
W poprzek tych dwóch osi wytyczono ogromną ilość wąskich, poprzecznych uliczek, zwanych tu „calle”, przy których stoją charakterystyczne, pozbawione dekoracji kolorowe domy. Ten jej uporządkowany charakter sprawia wrażenie, że trudno się w niej zgubić, w przeciwieństwie do większej sąsiadki, w której gubienie się stanowi jeden z najprzyjemniejszych elementów zwiedzania.
Chioggia i jej najważniejsze zabytki
Zabudowa nieco przypomina tę wenecką, co dowodzi jednej rzeczy. O sile każdego kraju świadczy nie potęga stolicy, ale siła prowincji. I prowincjonalna Chioggia, przeniesiona z innej epoki do naszych czasów, dobitnie pokazuje jak mocna była dawna Najjaśniejsza Republika. Rozkwit danego miejsca zwykle dobrze obrazują świątynie.
Sporo tych, które właśnie podziwiamy powstało już w XI-XII wieku, ale ich obecny wygląd zawdzięczamy przebudowom prowadzonym cztery-pięć stuleci później, w czasie największej prosperity. Taka właśnie historia przytrafiła się na przykład katedrze pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, która dziś jest najbardziej okazałym kościołem w mieście.
Na północnym krańcu miasta trafiamy na bardzo reprezentacyjny Ponte di Vigo poprowadzony wysokim łukiem nad kanałem i poprzedzony bardzo paradnymi schodami. Z jego szczytu roztacza się przed nami przepiękny widok na centralny kanał Chioggii, okoliczną zabudowę, a na horyzoncie majaczy zarys samej Najjaśniejszej.
Gdybyśmy mieli czas to, kto wie, może byśmy wskoczyli do podpływającego właśnie vaporetto, czyli obsługującego Lagunę tramwaju wodnego, i skusili się na wypad do Wenecji. Nie decydujemy się na to, ale dochodzimy do wniosku, że taka wycieczka to niezły pomysł dla osób, które chcą choć chwilę spędzić na placu Świętego Marka lub Moście Rialto.
Chioggia i jej autentyczne codzienne życie
Tym co różnie oba miasta jest jego tkanka społeczna. O ile Wenecja stała się w pewnym sensie „wydmuszką”, czymś co jest całkowicie podporządkowane ruchowi turystycznemu i miejscem, które w najpopularniejszych dzielnicach stopniowo się wyludnia, o tyle Chioggia, jakby przez turystów nieodkryta, żyje swoim autentycznym, niczym nienaruszonym życiem.
Tu rano miejscowi piją espresso, a wieczorem umawiają się na aperitivo ze znajomymi. Pracują i robią zakupy (na przykład na popularnych targach rybnych, które słyną ze znakomitych, bardzo świeżych produktów), a w niedzielę spacerują całymi rodzinami uprawiając tradycyjną passegiatę. Wciąż zamieszkują kamienice nad kanałami, parkują swoje skutery i bez skrępowania rozwieszają pranie.
Interesuje Cię ten zakątek Włoch? Koniecznie sięgnij po naszą książkę, w której zabierzemy Cię w wyjątkową podróż po Wenecji i jej okolicy. Książkę znajdziesz tutaj.
Zajrzyj też do Ceseny – to miasto posiada ukryty klejnot. Poczytasz o nim tutaj.
